Güzel minyatürün gölgesinden azade bir şiir:

ŞİLE SOĞUK LACİVERT

Şile soğuk lacivert
Koyu bir yalnızlıkla özdeş
Ormana denize buluta eş

Yalnızlıkla sınar
Sessizlikle yuyar gönlünü
Acemi aşklara kulak gerer
Kansız intiharlara duygusal

Arka sokaklarında inleyen
Birer ihtiyar gibi ahşap evler
Duyarsız bir konuğa çatar
Uzun süre kalkmaz ayağa
Incir olur damak damak
Sükut bahçelerinde
Hız olur oto olur toz olur
Toprak bakkala bile
Kör çırak olur
Konulmaz vicdan olur
Sığmaz terkedilmiş kalplere
Ürkek şaşkın çocuk olur dördünde
Kalır Şile ta orta yerinde!

II

Ancak dinle seviyeli kamburum
Sahilinde nefes alıp verdikçe
Dev dalgalar Şile’de
Yukardan bir korsan eli gibi
Seğirdikçe bulut ve yağmurlar
Ben her yaz buraya akacağım
Onun bu ürkünç yalnızlığı
Somurtkan mütevazi soğukluğu
Terkedilmez bırakılmaz kılıyor

Vasiyet içinden yokuş çıkartsa da
Ardında mutlu bir huzurla Kumbaba
Dantel gibi toprağı şekillenmişken oba
Ve ayazında şimşek gibi çarpar surata
Yemyeşil bir koyuluktur melhem yarama

Kuşatır sarar deniz Ağlayankaya''da
Kucaklar aşkın yüzü suyu hürmetine
Şile mütevazi kimliğiyle

Haydi çocuklar sıkılıyorsunuz biliyorum
Fakat bu beldeden yazları vazgeçemiyorum

Minyatür: Suğgur Kars

tebrıkler kalemınız daim olsun.

Tebrikler güzeldi.

güzel özetlenmiş..

eminim yetmicektir..

kutlarım..

Ne yazsam gölgesinde kalacak,çok profesyonelce, kurgu anlatım içerik, on numara.Çok beğendim arkadaş şiirini.

yaz olsun orda olacağım inşaallah :)))
ne güzel anlatmışsınız;)
tebrikler