Sevda Makinesi
Ha’di,
yapsanıza bana da aynısından! -düşünce, elimden tutan -basınca düşlerime, karabasan, Yarınlarıma umut versenize! Hani; -herşeyin çaresini bulmuştunuz? -kopsaydı elim kolum, yenisini yapardınız, -yapay insanlar, kendi giden makineler, Boşverin bunları siz, sâdede gelin; -hangi oyuncağınız beni sevebilir? Ey zamâne yüreği, zavallı adam, biçare; -birgün göçüp gitse şu anan - baban, -inan, beş dakkada verirler hemen, -sıfır kilometresinden bir tane, fabrikasyon, Mekanik seslere saygı duymak da töreden, Çocuksa, aşına su katılmamışından, -istediğin sayıda emrine amâde, -hepsi de seni ’baba’ beller. Birşey kaldı yapmadıkları; -belki de alıp satmadıkları yegâne şey! Takmadıkları hiç, solu paslı kafese -’kerem’ gibi ’aslı’ diyen; -kalbi saf, çipi seven -hangi makine, dağları delebilir? Acısa yüreğin; -var mı ki ilacı; merhemi, şurubu? -Lokman Hekimi; tamir edici Sevda komasına girsen, -makineler sayıklar, Eli kolu bağlı bekler hep, -şu doktor amcalar. Hiç, sevenini gördünüz mü siz? Elbette yapamadılar henüz; -yüreğinde sevda atanını, Bir makine ’aşığım’ dese, -yalanını nasıl yakalardınız? Yalvarsa ’sizin için ölürüm’ diye, -ne kadar üzülürdünüz? Nitekim diyecektir sonunda; ’Ben makine değilim! ’ ’Ben makine değilim! ’ Yüreğine nasıl inanacaktınız? M.S. 2028 25.11.2008-2011 |