yağmurlar çiseliyor yürek üstüne
yeşertiyor bu gece ihlas çiçeklerini
hayat veriyor tüm masum insanlara
zalimlere silah oluyor mazlumların duası
çaresizlik içinde camilerde yakarışlar
yok ki; canlara siper olacak birlik cephesi
hergün düşerken mehmedim toprağa
ona uzanan diller bugün tepemde hükümran!

Ülkemin her santimi kanıma bulanmış
evlat acısı görmeyenler
hep birden Lübnan’a askerimi salmış
bu kader midir, kasıt mıdır, hainlik midir?
çocukları katledenleri korumak mıdır?
kimbilir hangi yağlı kemikler yalandı
müslüman bildiklerimiz sorosa dadandı!
içim yanar berat kandili gecesinde
hayır dualarımı unuttum, zalimler başta oldukca!

adlarına bakarım; recep, abdullah, abdulkadir
hiçte peter’e, ivan’a bus’a benzeyenler değil
amma velakin, onlardan daha beter bana düşman
ülkeme, bayrağıma, insanıma kinli, garezli
anlayanda yok bunların ihanetini defedecek!
tüm yürekler birleşsede kandil gecesinde
halkımın ihtilal bayrağı dalgalanınca sokaklarda
...ve güllerimi solduranları alaşağı etse ülkesinde!..