0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
12
Okunma
🌙 Ya Kur’an Ya da Hüsran
1.
Bir ses çağlar ötesinden yankılanır hâlâ,
“Oku!” der, var oluşun ilk emriyle başla.
Kalemle yazıldı kader, ışıkla doğdu zaman,
Ya Kur’an’la yüksel, ya da hüsranla yan.
2.
Âdem tövbe etti, gözyaşını rahmete kattı,
Şît öğretti hikmeti, kalbi nura akıttı.
İdris kalemle yazdı ilk bilginin sesini,
Ve göğe yükseldi ilmin incisini.
3.
Nuh gemi yaptı, dalgalarla sabır ekti,
Yıllarca çağırdı, az kişi onu dinledi.
Hud uyardı Ad kavmini: “Putlar yalan olur!”
Rüzgârlar koptu, kibir helak olur.
4.
Sâlih’in devesi Rabbin bir nişanıydı,
Ama inkar taşıyla kırıldı emaneti.
İbrahim putları kırdı, ateşle sınandı,
Alevler gül oldu, iman kazandı.
5.
İsmail teslim oldu, bıçağın ucunda,
Tevdi etti canını Rabbin huzurunda.
İshak ve Yakup dua eyledi sabırla,
Bir soy doğdu, bereket doldu takvayla.
6.
Yusuf kuyuda sabırla bekledi baharı,
Zindan bile aydınlattı onun iftarı.
“Ben Allah’tan korkarım!” dedi göz yaşına,
Temizlikle, iffetinle yazıldı destana.
7.
Eyyub sabırda zirve, dertle yıkanan sabah,
“Rabbim bana yeter” dedi, dermanı buldu Allah.
Şuayb adaletle ölçtü, dürüstlüğü yaşattı,
Ama dünya yine hileyle dolup taştı.
8.
Musa denizi yardı, zulme karşı durdu,
Firavun kibirle battı, iman doğdu.
Harun yumuşak dille anlattı hakikati,
Kur’an der: “Sözün güzeli imanın delilidir.”
9.
Dâvud sesle zikretti dağı, kuşu, taşı,
Süleyman hükmetti rüzgâra, kuşa, cini.
Ama ikisi de eğildi secdeye boynunu,
Zenginlik bile eğdi Rabbine alnını.
10.
İlyas ve Elyesa, sabrın elçileriydi,
Unutulmuş şehirlerde ümmet beklerdi.
Zekeriya dua etti sessiz bir kalple,
“Ya Rabbi!” dedi, “bana bir nesil gönder hikmetle.”
11.
Yahya geldi, iffetin sultanıydı o,
Hak sözü uğruna can verdi doğruca.
Yunus denizin derininde buldu secdeyi,
“Sen’den başka ilah yok!” dedi yüreği.
12.
Lût kavmi azdı, helak geldi gökten,
Bugün de benzer haller var, gizlenmiş sözde.
Kur’an der: “İbret alın ey akıl sahipleri!”
Ama çağ eğlenceyle kapatmış gözleri.
13.
İsa nefes verdi ölüye dirilik,
Ama özü tevhid, tevazu, temizlik.
Dünyayı değil, kalbi arındır dedi,
Ama çağ onu bile putlaştırdı, sildi.
14.
Resulullah yürüdü taşlı sokaklarda,
Kalbi rahmet, sözü merhamet, gözünde dua.
Ashabı yürekten teslimdi Kur’an’a,
Bir lokma, bir yudum su, ama kalp cennete daha.
15.
Bilâl’in ezanı, zincirleri eritti,
Ömer’in adaleti karanlığı erittti.
Ali’nin ilmi, Osman’ın hayası nur,
Her biri bir yıldız, ümmete yol olur.
16.
Bugün insan şaşkın, nefsiyle esir,
Ekran putlarına secde eder bir nesil.
Kalpler kilitli, gözler nura kör,
Kur’an rafta durur, gönüller kör.
17.
Firavun hâlâ yaşıyor modern tahtlarda,
Karun’un mirası banka hesaplarında.
Lût’un kavmi ekranlarda yeniden doğar,
Ama Yunus misali tevbe eden az var.
18.
Kur’an bir pusula, sonsuzluğa rehber,
Kim tutarsa nur olur, kim bırakır kaybolur her yer.
Bak ne der : “Dünya oyun ve oyalanmadır”.
Ama insan unutur, ahiret nasihat.
19.
Ey gönül! Dön Rabbe, tevbe ile arın,
Dünya gölgedir, hakikat yarın.
Bir nefeslik ömür, bir secdelik ömrün,
Ya Gözümün nuru gidiyor ömrün ...
2025 telif
5.0
100% (1)