Bir gün,
kalabalıkların kıyısında göz göze geleceğiz seninle.
Hiçbir şey demeden anlaşacağız.
Çünkü sesimizi,
yüzyıllardır aynı yerden duyduk ikimiz de.
.

Çok tanıdıksın diyeceğim içimden.
Ve sen,
beni hiç tanımamış gibi dikkatle bakacaksın.
Ama içten içe çok iyi bildiğin bir harfin ucundaymışım gibi
usulca gülümsüyor olacaksın.

.

Sonsuzluk orada kesilecek.
Seninle ilk kez karşılaşmayacağız,
sadece yeniden denk geleceğiz.
Hiçbir selam gerekmeyecek.
İkimizde “hoşgeldin” dediğimizi duymadan hissedeceğiz.

.

Her şey bakışlarımızda bir mühür,
bir imza gibi duruyor olacak.
.

Evet birbirimize ezelden aşinaydık.
Sen benim bu dünyada henüz var olmadan önce bildiğim tarafımsın.
Aynı rüyanın iki ucunda yıllarca birbirimize yürüdük.

.

Birbirimizi unutmadan ama henüz hatırlamadan.
Zaman beni senden uzak tutmak için değil,
sana hazırlamak için akıyordu eminim.

.

Biz yıllar önce tanışmadık belki ama binlerce yıl önce söz verdik birbirimize.
Zamanın kendini unuttuğu bir çizgide
Adımız konmadan,
yüzümüz çizilmeden önce birbirimizi tanımaya yemin ettik sessizce.
Dünya başlamadan önce bir ışık vardı aramızda.

.

Ruhumun en ince yerinde duyduğum bir çağrının sahibisin sen.
Kalabalıklar arasında dünya ne kadar yükseltse de sesini
ben ayırt edeceğim seni.
Daha ilk duyduğumda hatırlayacağım.
Ve ben hiçbir telaş göstermeden
“işte bu” diyeceğim içimden.
Çünkü seni beklemek ,
beklemekten daha eski bende.

.

Hiçbir söz gerekmeyecek.
Hiçbir şeyi sormayacağım sana.
Ne adını,
ne geçmişini,
ne geleceğini.
Çünkü “olduğun” her şey benim çoktan bildiğim bir şeyin
yankısı olacak içimde.

.
Sen susarken bile ben çok şey anlayacağım.
Çünkü aşina olmanın dili yoktur.
Zaman durmayacak belki,
ama ben seninle ilk kez durmayı öğreneceğim.
Koşmadan,
yorulmadan,
hesap yapmadan sadece yanında kalarak.

.

Seninle başlayacak her sabah.
Uyandığıma şükrettiğim sabahlar olacak.
Ve seninle yaşanacak her an,
geçmişin içinden çıkıp varoluşun kendisine dönüşecek.
Zamanın kalbinin ritmi değişecek.

.

Ve ben sana şiirlerle değil,
gözlerimle anlatacağım varlığın kıymetini.
Bütün güzel şeyler seninle başlayacak.
Ve bu kez hiçbir şeyi yarım bırakmayacağız

.

Aynı anda yürüyüp aynı anda duracağız.
Çünkü sen geldiğinde,
ben olduğum hiçbir şeyden vazgeçmeden
daha fazlası olacağım.

.

Sen benim kaderime yazılmış değil,
benimle birlikte kaderin içine yazılmış bir parçasın.
Ruhumuz binlerce yıldır birbirine yaslanıyordu zaten.

.

Sadece yolları çizen gölgeyi geçmemiz gerekiyordu.
Bu yüzden bize yabancı sayısız hayatlardan geçtik.

.

Şimdi birbirimizi ne kadar beklediğimizi,
ne bu dünyadaki öğrendiğimiz dil yeter anlatmaya
Ne de bildiğimiz zaman dilimi ölçebilir.

.

Çünkü bu bir rastlantı değil.
İlahı bir ışıkla,
kutsal bir mürekkeple yazılmış bir kader mektubudur.

.

Sadece biz okuyabiliriz bunu.
Ve bu dizeler de bir şiir değil sadece.
Ruhumuzun ilk konuşmasıdır.
Hoşgeldin Rû…

...