Birazdan azledeceğim seni…
Şiirlerimin duvarlarında son kez yankılanacak adın.
Ancak ,beni yaralamayacak.
Sana yüklediğim anlamlardan münezzehim artık.
Bana mecazen bile değemezsin.
Çünkü sen telafisi na-mümkün bir hatanın en kemikleşmiş hâlisin.
Neresinden dönsen kâr dedikleri sensin.
Sana ziyaretin kısası mâkbül.
Gerisi hep zarar ziyan...
Cepten değil kalpten yiyor senle kalan.

.

Kalbimi seninle konuştuğu her dilden azlediyorum.
Artık hiçbir mecrada seninle aynı satıhta var olmak istemiyorum.
Zira mânâsızlığın o kadar büyüdü ki,
kalemim dahi senden bahsetmeye tenezzül etmedi.
Kelimeler, sürüne sürüne düşürdü kendini şiire.
Harfler beraatini istedi.
Cümleler itibarını yitirdi.
Bir ihtirastan değil yani,
Bir istifra hissinden yazıldın bu kez.

.

Yüzün gözümün önüne düştükçe göğsüm değil lügatım daraldı.
Üç beş satırın arasına sıkışan bir pişmanlık oldun neticesinde.
Ötesine geçemedin.
Ki vaktiyle seni güzel anlatma çabam dahi
beynimdeki sinapsları iradesizleştiren bir çarpışmanın hasarıydı.
Mamafih, sevilmeyi geçtim.
Kırıntısını bile hak etmeyen bir adamdın.
Bilhassa , benim gibi bir kadın tarafından.

.

Sen,asla uğramamam gereken lüzumsuz bir güzergâhtın.
Mesnetsiz bir ihtimal olan varlığından,
İstimlâk bir kararla çevirdim yönümü.
Tahayyülümde dahi bir izdüşümün kalmadı.
Artık melun bir yanılgının en pejmürde halisin.
Hatıraların bile iade-i itibar görmeyecek benden.
Seninle alakalı hiçbir şeyin beni teskin etme ihtimali kalmadı.

.

Seninle aramızdaki müphem hukukun sonu aşikardı.
Ben sana azledildin diyeyim,
sen infaz say.
Bu şiiri kefen niyetine ser üstüne.
Hangi cinayet böyle nazik işlenmiştir,
sor kendine.
Ve sıratta bile hatırla!
Adını oluşturan harfleri de hibe ettim bir kıyıma.
Zira,
şiirlerimin haysiyetinden daha kıymetli değildin.
Sadece sâthi bir hikayeydin…

...

ESRA NİZAM
28.07.2025
04.15