Benden el etek çekince çoğaldı mı sevinçlerin ?
Öyle ya,
bendim bütün ıstırabının sebebi…
Yaşadığın bütün kötü anların neferi.
Bütün kırık zamanlarının mimarı,
bendim ya hani.
Zafer sayalım bu haksız terk edişini…

.

Bak ben üstlendim hepsini .
Benim ismimle kırıldı göğünün terazisi,
benim varlığımla kaydı ruhunun şirazesi.
Ben,
umudunun tarlalarına karanlık eken biri.
Ben harladım gözünü kapıdan çevirmeyişinin ateşini.
Bak üstlendim bütün zalimlikleri.

.

Dilini mühürledim şiirlerin.
Hadi sen konuş şimdi !
Ayaklarına hüküm veren sebepleri sırala!
‘Benim için hiç yaş dökmedin’de.
‘Beni hiç sevmedin’ de ekle üzerine .
‘Yazıklar olsun “ diyerek ilerle.
Gecenin köründen doğurduğun ayrılığı yık hadi üstüme.
Haklı çıkaralım zafer saydığın gidişini.
Öyle ya,bendim kapının eşeğinde bırakan hislerini.

.

Bir kelamın vardı gecenin renginden ördüğün.
Tel tel işlemiştin varlığımı şiire.
Onu bile götürmüşsün kendinle.
Güya izlerimi yok ettin.
Gözüm şiirlerde bile görmesin seni dedin.
Başın göğe erdi mi nihayetinde?

.

Öyle ya, şiirlerindeki uğursuz fısıltı bendim.
Gülüşüne ben kan doğradım.
Mucizeden doğan bir yıkımdım.
Gitmelerin koynuna ben uğurladım seni.
En büyük yanılgındım ya hani.
Helal olsun diyelim mi,
beni yok etmendeki ustalığına?


.

İsmin bir sırdı göğsümde.
Yokluğun ayan beyan ortada bak .
Her gelen seni soruyor.
Hangi taşı kaldırsam sen varsın altında.
Nereye dokunsam ismin kanıyor.
Hangi gölgeye sığınsam, izin orada.
Sen bu görkemli gidişinin arkasında sırf beni yok ettin san.
Kendi cehennemini düğün san.
Zafer naralarını at kahkahalarında.
Nasılsa ;benim sessiz ağıtlarım var,
kaybettiğin her şeyin ardında.

.

Ey Ay, sen bilme beni!
Bilmemen daha az acıttır canımı.
Düşen yıldızlarının hesabını bile bana yaz!
Ben kabullenirim gidişinle giyindiğim ölümleri .
Öyle ya,ben incittim uykularında dolaşan düş perisini.
Nasılsa,kalbimi şakağından vurmanın yok önemi.
Nasılsa, ben senin Leyla’n değildim.
Sen ger beni çarmıha!
Ben seni sevmekten başka,
suç yıkamadım şahsıma.

...

ESRA NİZAM