1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
59
Okunma
Kelimelerin bile ruhu yorgun artık;
her ağızda başka bir yalan,
her kalemde başka bir yüz…
Sen değil misin,
her kelamda ayrı bir umut taşıyan,
kararmış yüreklere usulca ışık saçan?
O hâlde susma;
çünkü dünya, en çok
senin söylemediğin yerden kararıyor.
dile getirmediklerinden,
başkalarına cesaret oluyor.
Keşke dünyayı değiştirmek için
tek bir kelime yetseydi;
belki o kelimeyi
en çok susanlar söylerdi.
Söyle şimdi, seni yazdıran
benden başka kaç yalnızlığa değdi,
kaç gecenin vicdanında
adın geçti ?
En acısı ne biliyor musun?
Seni kirletenler değil,
seni hâlâ saf sananlar…
en çok onlar incitti beni.
Ben seni bir his gibi saklamıştım.
Kırgın değilim sana;
sadece merak ediyorum:
başkaları kalbinde dolaştıktan sonra
hâlâ bana ait bir yerin kaldı mı?
5.0
100% (3)
Cevap Yaz