0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
13
Okunma
KALK AYAĞA
Kalk ayağa ey gaflette olan gafil,
Bilmez misin:
Beytullah’ın önünde
Kibriyle gelen fil
Diz çöktü.
Yenilmez sanılan ordu,
Bir avuç taşla
Sefile döndü;
Beş paralık akla
Kim kefil oldu da
Hakk’ı tarttı?
Ne Nemrut’un ilâhı durabildi,
Ne Firavun’un ilâhı;
Hepsi bir “Ol” karşısında
Susup kaldı.
Ebu Cehil,
Bir “Bir”in huzurunda
Birden kudurdu;
Çünkü çokluk
Vahdeti görünce
Dağılır.
Uhud imanla yaralandı,
Anadolu imanla yurt oldu;
Biri bedenin,
Biri toprağın şahidi.
Kalk ayağa ey can,
Şehadet parmağını kaldır;
“Allahu Ekber” de
Nefsinin üstüne.
Bil ki:
Allah bize yeter;
O ne güzel vekildir.
