Çok nefes harcarsın dünya işine,
Nefesine çok yol aldırmazsın.
Sakın düşme olmazların peşine,
Dünyayı yönünden döndüremezsin.

Nefsin bir imtihan, onunla yaşa.
Yanlışa düşersen tövbe et, haşa.
Ahiret günlerin gelmeden başa,
Salisecik mühlet aldırmazsın.

Meraklanma, bitmez dünyanın işi.
Helalinden kazan ekmeğin aşı.
Bu dakika başlat nefse savaşı,
Tuşa getirince saldıramazsın.

Gönlünü yandırma fani hevesle,
Gün olur tükenir o son nefesle.
Oyalanıp durma bomboş bir hisle,
Huzuru maddede bulduramazsın.

Zaman geçip gider, durur mu asla?
Ruhunu manevi dil ile besle.
Bir gün hesap gelir, arkanı yasla;
Geleni geriye döndüremezsin.

İncitme kalpleri, gönül aynadır.
Güzellik edersen senden yanadır.
İyinin faydası sana banadır,
Sevabı parayla bulduramazsın.

Sabırla yürürsen doğru yoldasın.
Nefsini yenersen kulun hasısın.
Hak’kın sevdasıyla keşke yanasın,
O közü başkaca yandıramazsın.

Kıyamet ansızın çalar kapını.
Yutar, anlamazsın dünya tapunu.
Ne varsa elinden alır topunu,
Cüzdanı kefene sığdıramazsın.

Sen susarsın, bir ses gelir derinden.
Amelin konuşur mahşer yerinden.
O gün pişmanlıkla dolsan yeniden,
Bir saniye mühlet aldırmazsın.

Alirzam der ki: “Dön de kalbine bak.
Hak’ka yürüdüğün yolda ne var, yok?
Ömür defterinde kapanır yaprak,
Son satır yazılır, sildiremezsin.”

ALİ RIZA COŞKUN