Rüzgârlar savurdu mademki seni,
Yağmurlar getirsin; yâr seni bana!
Bir karakış sürdü gönlünden beni,
Cemreler getirsin; yâr seni sana!

Hasretten ölmeden yalnız başına
Kader bir el atsın, gurbet kuşuna
Bir kısır döngünün çıkıp dışına
Baharlar getirsin; yâr seni bana!

Mevsimler değişip buzlar çözünce
Karlı dağlarımda ceylan gezince
Pişmanlık nehrinde bende yüzünce
Temmuzlar getirsin; yâr seni sana!

Tamir mümkün olur belki hasarı
Yaz dilekçeler yaz gönder yukarı
Savaşa tutuşsun yeşille, sarı
Sonbahar getirsin; yâr seni bana!

Bir zaman kaybolur, karışan izler
Yüreğin ’ah!’ çeker, vicdanın sızlar
Gece gökyüzünde kayan yıldızlar
Alsın da getirsin; yâr seni sana!

Doğup yaşadığım şehir sensiz dar
Gönlüm bir hayale kırk adak adar
Saf olmasalar da ilk günkü kadar
Duygular getirsin; yâr seni bana!

Özcan İşler
22.07.2018 Eryaman / Ankara