Şev li ser min dirêj e,
çayê sar, dengê saz jî bêkes.
Dilê min li ser maseyê maye,
wekî kulîlka ku baranê birîndar kir.

Tu çûyî bê porê xwe,
li paş min tenê toz û bibîran.
Her gavên min bi te re dibin,
lê tu li her gavê tune yî.

Ez stranên kevn dixwînim,
ji nav şikestinan deng tê.
Ev blues ne ji dengê saz e,
ji dilê ku hîn jî li benda te ye.

Şev li ser min dirêj e,
roj jî bê ronahî.
Di vê jiyanê de ez hîn dibêjim:
ev blues navê te ye.

-———————————çeviri————————-
Gece üstüme çöküyor,
çay çoktan soğumuş,
saz bile yalnız çalıyor artık.
Kalbim masada unutulmuş
yağmur yemiş bir çiçek gibi.

Gidişin aceleydi,
arkanda yalnızca toz kaldı
ve yarım cümleler.
Yürüyorum,
attığım her adım sana çıkıyor
ama sen hiçbir yerde yoksun.

Kırık şarkılar söylüyorum içimden,
sesim çatlak,
yüreğim eski bir plak gibi takılıyor.
Bu bir enstrüman meselesi değil,
bu beklemekten yorulmuş bir kalbin işi.

Gece yine uzun,
gündüz bile karanlık.
Hayat bana sorarsa eğer,
bu hüznün adını tek kelimeyle söylerim:
sen.