2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
43
Okunma
Ben de bilmiyorum
bazen bulmaca oluyorsun,
bazen şiir…
Bazen dost, bazen sevgili,
bazen günah, bazen dua gibi.
Dokunamadığım yerlerimde
adını taşıyorum gizlice,
kimseye söyleyemediğim arzuları
gözlerinde saklıyorum.
Bir gülüşünle dağılır aklım,
bir susuşunla yanarım.
Sen yasaklı bir kelime gibisin
dudaklarımın ucunda,
söylersem yanarım,
susarsam çürürüm.
Gece, bana seni öğretir,
yatak bile yalnızlığımdan utanır.
Kalbim en kırılgan yerini
adınla mühürlemiş,
ben geri dönmek istemiyorum.
Sorarlarsa seni,
“Kalbimin en tehlikeli yerisin,” derim.
Çünkü sen,
yaklaştıkça yakan,
uzaklaştıkça öldüren bir yangınsın.
Ve ben…
bilerek yürüyorum bu ateşe,
yanmak için değil,
sensiz kalmamak için.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz