Seninle olmaz artık, anlamalıyım.
Bunu söyleyen kim, bilmiyorum.
İçimdeki seslerden biri mi, yoksa en yorgun olanı mı?
Bazen ben bile kim olduğumu kaçırıyorum aradan. Aynaya bakıyorum, yüzüm bana bakmıyor. Gözlerim konuşuyor ama ben dinlemiyorum. Çünkü dinlesem, kalbim parçalanacak.

Şizofrenin biri yazıyor bunu.
Kalemi tutan elim titriyor ama kelimeler net, kelimeler acımasız.
İçimde üç kişi yaşıyor:
Biri seni seviyor, biri senden nefret ediyor,
biri de ikimizin de hayatta kalamayacağını biliyor.

Seninle olmaz artık…
Çünkü sen tek bir kişiyi sevdin,
ben ise kalabalığım.
Ben geceleri susmayan duvarlarla konuşuyorum,
sabahları olmayan seslerden özür diliyorum.
Sen “Nasılsın?” diye soruyordun,
ben hangi “ben” adına cevap vereceğimi bilmiyordum.

Bazen seni beklerken bir sandalye daha koyuyordum yanımıza.
“Kim bu?” diyordun.
“Bir düşüncem,” diyordum,
“Bir ihtimal,”
“Bir ihtimal daha…”
Sen gülüyordun, ben ciddiydim.
Çünkü kafamda herkes gerçekti.

Seninle olmaz artık, anlamalıyım.
Çünkü sen huzur arıyordun,
ben ise savaş alanıyım.
Benim içimde sirenler çalıyor,
senin kalbin sessizlik istiyor.
Ben sana sarıldığımda bile
aklım başka bir köşede
bir şeyleri savunuyordu.

Bazen sana baktığımda seni değil,
korkularımı görüyordum.
Bazen de seni kaybetmiş gibi ağlıyordum,
oysa hâlâ yanımdaydın.
İşte o zaman anladım:
Ben seni değil,
kafamdaki sen’i seviyorum.

Şizofrenin biriyim işte…
Aynı anda hem terk eden,
hem terk edilen.
Hem suçlu,
hem mağdur.
Kendi içinde mahkeme kurup
her duruşmada kendini mahkûm eden.

Seninle olmaz artık.
Çünkü seni daha fazla bu karanlığa çekemem.
Benim gecelerim uzun,
seslerim sert,
suskunluklarım tehlikeli.
Sen “konuşalım” diyorsun,
ben sustuğumda dünya yıkılıyor.

Anlamalıyım…
Sevgi bazen kalmak değildir.
Bazen uzak durmaktır.
Bazen “git” demektir,
dil “kal” dese bile.

Eğer gidersen,
bil ki seni kovmadım.
Kendimi durdurmaya çalıştım.
Çünkü herkes kendi savaşını taşır,
benimkisi bir kişilik değil.

Şizofrenin biri yazdı bunu.
Kalemi masaya bıraktı,
sesler biraz sustu.
Belki bu da bir iyileşme şeklidir:
Vazgeçerek sevmek.

Seninle olmaz artık…
Ve bunu ilk kez
aynı anda
bütün sesler
kabul etti.