Pencerenin önünde
Açmışsın perdeleri
Seyrediyorsun sokağı
Saçlarını tarıyor
Aydınlatıyorsun etrafı
Keşke o sokaktan geçen ben olsaydım

Hırçın esen bir rüzgâr
Çisil, çisil yağan bir yağmur
Hızlı adımlarla yürüyorsun
Bir aşk masalı gibisin
Yağmur saçlarına damla, damla düşüyor
Keşke o düşen yağmur ben olsaydım

Uzanmış bir kitap okuyorsun
Kaptırmışsın kendini
Alıp götürmüş
Romanın kahramanı
Kendinden geçiriyor seni
Keşke o roman kahramanı ben olsaydım

En sevdiğin vazo
düştü bin parçaya bölündü
Her parçasında sen varsın
Ayrılsa da o parçalar
Sevgi bütündür bölünmez yar
Keşke o parçalar ben olsaydım

Hangi yanından kalktın bu sabah
Neden böyle hırçınsın
Kimi gördün rüyanda
Kızgın ve öfkelisin
İçini döküp sevdiğini söylemelisin
Keşke o rüyandaki ben olsaydım

Seninle çıkabilseydim yaylalara
Mis gibi kokuları
Hissederdik oralarda
Demet, demet papatyaları toplardık
Bakardık tek, tek fallara
Keşke o fallarda çıkan ben olsaydım

Hüseyin CANBABA