14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1937
Okunma

zaman derin bir yas tutuyordu ardımızda
etrafı eşeleyen rüzgârların öpüş saatleri
çölü üfleyip dağıttığında
bir rüyanın en derin yerinde sedef heykeli
gülüşlerin kalıyordu geride
vebalı ağırdı ayrılığın
durgun bir havanın soluğuna kurşun döken
simyacıların muskaları
gözleri zarif karanlıkları aydınlatıyordu
ardımızda
eski bir söylemin sakladığı giz
beni anlatıyordu
"söylediklerimden çok sakladıklarımda gizliyim"
göğsümdeki sahraya çıkan hecinler gibi
tütsü ayinlerini çalıyorum tapınaklardan
ayrılık mektubunda damlayan istanpa mürekkebi
erdenlik saraylarımı boyuyor ardından
ben uzak şarkıların terk edilmiş vadisinde kalıyorum
söylediklerimden çok sakladıklarımda arıyorum kendimi
söylediğim tüm sözler nafile
ayrılığın içimize değip çekilen sesi
matbuat çiçekleri kadar ağır izler bırakır
maskesini kaldırır tüm gerekçelerin
Şevket TEKİN