geceleri devşiriyorum yüzündeki haritaya
eforların cüzzamlı bilgeliğinden damlayan
kehanetler okuyorum
içimden kabarıp gelen
------------------taşıp kendini boğan
bize yabancı kelimelerden
bir aşk cümlesini kuruyorum
tarihin sayfalarından

agod’ye eğitimini almiş bir çocuğun öfkesi
yitik bir kentin ruhuna
------------------sefaletini okuyor
biz okumadık daha
eforların felsefi ayetlerinden
insan aklanmıyor, geçmişin günahlarından
bunu biliyorum...
yanılgılarımızın çağrışımı da burada
ateşe su atmanın suçunu
farısi bir kavramdan gelen
kafboz’luğumuzdan dolayı işledik

anlatamadık kendimizi nedense
başaramadığımız tek şey ya...

kanat çırpıyor dilimin ucundaki
-----------------salaş tanrı ayinleri
yaşamak için ilk prelüd
zamanın mermer belleğine inen
bürde sarmalı kelimeleri
biz verdik tanrılara
onlar bizden aldıklarına
hüküm giydirdiler...

tanrılardan önce biz okuduk
zamanın dilini
tarihin rahmine akan fecir...ve
içimize değip çekilen sesi
güneşin atlarının yola çıkış saatinde kaybettik.

Şevket TEKİN