Dünyalığı gül bohçana doldurma,
Solar bir gün, paha biçsen biçilmez!
Aşk uğruna gülüşünü soldurma,
Fani aşkla bu diyardan göçülmez!

Dallar kırıp, yaprak döken yelinde,
Kapılanı sürükleyen selinde,
Şaşırdıkça iflah olmaz hâlinde,
Ektiklerin altın olsa biçilmez!

Şu yakana yapışınca marazi,
Bulamazsın sabrı ölçen terazi,
Dinmedikçe acılar da farazi,
Yas tutarken beyaz fistan seçilmez!

Kibrinden pay verdiğinde cüceye,
Tezce vardı Kaf Dağı’ndan yüceye,
Taştığında kötülükte niceye,
Şer damlayan, hayr suyundan içilmez!

Hatıralar savruldukça kül olur,
En yakının bir gün gelir el olur,
Keder düşer yüreğine zül olur,
Can yanmadan, bu ateşten geçilmez!

Unutma ki yollar vardır, sonu yok,
Ulaşacak bundan gayrı yönü yok,
Dönülecek bir mesellik yanı yok,
Han kapısı, kapandıysa açılmaz!

Kıyıldıysa bir garibin canına,
Elbet kalmaz zulmedenin yanına,
Geleceksin o hesabın sonuna,
Nihayet bir adalet var, kaçılmaz!

Kudret Merttürk
08.12.2025