Gelirsen bahar olurum
dallarımda çiçek,
gelmezsen kış olurum
yüreğim kar beyaz.
Bir tek bakışın yeter,
erir içimdeki buz,
bir tek suskunluğun yeter,
donar yine her yaz.
Sabahlarım sen kokuyor
çayır çimen gibi,
akşamlarım sensiz kalıyor.

kül rengi gibi.
Rüzgâr adını fısıldar
kulağıma ince ince,
ben o fısıltıyla yaşıyorum
gece gündüz nice.
Gözlerin yeşil bir orman,
ben dalında kuş,
gözlerin kapanırsa
düşerim, olurum boş.

Sözlerin baldan tatlı,
sustun mu zehir dudak,
bir tek “gel” desen koşarım,
ne yol tanırım ne ayak.
Gelirsen bahar olurum,
açılır gonca gonca,
gelmezsen kış olurum,
kar yağar yonca yonca.
Yine de beklerim kapında,
ne fark eder ki mevsim,
yeter ki bir gün dön,
yeter ki bir gün sevdiğim.

Sen bir bahar,
ben dalında tek yaprak,
rüzgâr esse düşerim,
sen tutarsan kalır aşk.
Tut elimi, ısıt içimi,
erit buzlarımı,
ya gel bana baharım,
ya bırak donayım.
Gelirsen bahar…
Gelmezsen kış…
Her hâlde sen,
her hâlde aşk.