0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
69
Okunma
Yorgun düşler dökülüyor avuçlarımdan
gecenin en sessiz yerinde sakladığım
yorgun nefeslerin ağırlığıyla
Ne yana dönsem
bir omzuma karanlık çöküyor
bir omzuma solmuş bir ışık dokunuyor
Rüzgârın taşıdığı her anı
kalbimin kapısına eski bir sızı bırakıyor
Unutmadın değil mi
Hiç unutmadım
Ama hatırlamak bazen
kanayan bir yaranın kabuğuna dokunmak gibi
Gözlerimin içinde
yürümeye mecali kalmamış cümleler var
kırılan hecelerin soğukluğunu
derinlerde hâlâ saklayan
Ve ben
gidecek yolu tükenmiş
bir yolcunun ağır soluğuyla
bakıyorum gökyüzüne
İsmail Gökkuş
