Zaman bir ilaç derler, yaralarımı sarmadı.
Bu kalp senden başkasıyla, yeniden hiç atmadı.
Geceler sırdaş oldu, sabahlarım olmadı.
Yokluğun bir zindan gibi, aklım firar etmedi.
​
Masum bir rüyaydı, kabusa döndürdüğün.
Beni benden alıp da, yerlere gömdürdüğün.
Bir ömür vaat edip, bir günde öldürdüğün.
Hangi yalanı sevdim, beni böyle süründürdüğün?
​
Dışarıdan bakınca, diyorlar ki "unutmuş."
İçimdeki fırtına, güya çoktan durulmuş.
Bilmezler yokluğunun, beni nasıl vurduğunu.
Her sahte gülüşümde, bir parçamın koptuğunu.
​
Yazdığım her şiirde, gölgen var satırlarda.
Silemediğim bir izsin, en acı hatıralarda.
Bir gün diner mi bu sızı, bilinmez yarınlarda.
Hayalinle avunmak, en zorlu zamanlarda.
​
Benim saf inancıma, ihanetin katıldı.
Benim ömür verdiğim, bir hiç uğruna satıldı.
Geriye bir enkaz kaldı, boğazıma takıldı.
Yazdığım bu son ağıt, sensizliğe atıldı.