0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
45
Okunma
ELÎF LÂM MÎM SIRRI
Elif, Lâm, Mîm dediler, Sır’dır Kâinât’ın özü,
Hakk’ı bilen ancak bilir, bu felekten hak sözü.
Sevdiklerin O Rab’de, kim bilir hangi mecliste,
Böyledir yazılmış hüküm, neylersin başka yüzü.
Eren’de erlik gizli, anlar ancak o Bilen kişi,
Aşk’ın sırrı, yananın gülüşü, hayatta yorucu işi.
Mürşidin yüzünde bir Nur var, sanma ki kolay erişilir,
Bedelini ödeyene açıktır, neylersin başka çıkışı.
Bu yanık gönül ister, o Cemâl’e yansın her anı,
Uğrunda kavrulsun ister, kaderinde yazan fermanı.
İster ki, Derya’ya gark olsun, bu damla olan canı,
Sır bilmek ne haddine, o denizde erisin insanı.
