4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1059
Okunma

Yakasız bir gömlek giydim artık
Yada giydirildim
Kollarındaki düğmeler
Demir kelepçeler gibiydi
Beton basması kumaşı
Yırtılmaz
Önümde sekiz düğmesi vardı
Vaktin vuslata giden asfaltında
Şerit çekmiş gibi bedenime
Ne sağından kaçabildim yolun
Ne solundan
Ne başını bulabildim
Ne sonuna varabildim
İçimde yaşattıklarım
Boğazımda düğümlenip
Kalmıyordu artık
Her şey gün ışığı
Her yer aydınlık
Uçuk’ÇA AŞK