Her bir sokağında arasan da ruhunu ,
Kaybeder kalırsın en orta yerinde.
Uygarlıkların içinden de dolaşsan, denizlerin dibine de dalsan mümkünü yok, alıp çıkaramazsın ki bu ruhu...
Hapsolup kalmıştır şehrin içine.

Yarım kalmışlıkların yüreğine oturur, vapurda seyrediyorken.
Yahut Galata’da iki aşığa ıslak birer bakış atarsın.
O ıslaklık, gözyaşına dönüşüp süzülür yanaklarından.
Ayağını bastıkça her taşına,
Tarihin izlerinden katarsın benliğine.
Süleymaniye’de ecdadın büyüklüğü şaşırtır seni,
Kubbelerinde yaşanmışlıkları hissedersin, ürperir zihnin.

Ayasofya’da fetih kapısının önüne geldiğinde,
Atan Fatih belirir en güzel silüetiyle.
O şanlı ordunun tekbir sesleri doldurur kulağını,
Rahmetle yâd edip, minnetle boyun eğersin her birine...

Gülhane’de yeşilin her tonuna ayrı bir hayranlık, çiçeklerine ise ayrı bir tefekkür saklarsın kendince.
Yol boyunca kuşlardır dostların.
Onların sohbeti zikirdir , daima tesbih eder alemi yoktan var edeni...

Bankta oturmuşsun karşında bir balıkçı teknesi,
Amca , Sallamış oltasını bekliyor sabırla.
Rızkımı veren hüda’dır , bereketiyle gelsin diyor dalgaları ezberlerken.
Rızkı, şükrünün sebebiyle birken binlere yükseliyor.
Kendisine , kedisine ve gökyüzünde süzülen martılara bile ulaşıyor duasının bereketi..

SultanAhmet’in avlusunda kollarını kavuşturmuş dinlerken ezan-ı şerifi,
yüreğine kôr gibi düşmüş dualarını hatırlıyorsun birden,
Öyle içten "Amin" diyorsun ki sönüyor kôr ateşin yaktıkları.
Ferahlatıyor sineni, yitiriyorsun Yaradan’ın büyüklüğüyle endişe ettiğin düşüncelerini.

Çarşılarında gezerken muazzam bir renk cümbüşü karşılıyor yediden yetmişe herkesi ,
Yüzlerce miletten Türk’ü İtalyan’ı Japon’u herkes bir arada.
Hepsinin ortak noktası bir adet fotoğraf makinesi.
Belgeliyorlar ilginç olarak atfettikleri her şeyi.
Belki de senelerce yanından geçip bakmadığımız her ayrıntıyı.

Küçük şehirden kim gelse şöyle bir bakıyor ve diyor ki;
Bu şehir... Adamı yutar , kaybolursun içinde.
Evet diyorum , evet.
Bu şehirde kaybediyorum kendimi
Çoğu zamanda sabrımı...
Ama yine bu şehirde kazanıyorum
Ruhumu, benliğimi, köklerimi, tarihimi, ve sevdamı.
Velhasıl kelam; bir başka şehirsin ki tüm Dünya’nın gözü hala üzerinde...