8
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
145
Okunma
Kendi gölgesinden geçen bir ışıktır o,
Ne bir kelâm eder ne özün söyler,
Sessiz bir gül gibi açar kendiyle,
Kokusu kimliğini dahi gizler.
Ne övgü ister ne alkışı tek kez,
Bir yudum su gibi akar zamana,
Toprağa düşerken silinir adı,
Varlığı Hakk’ın yazar divanına.
Bir aynadır yüzü silinmiş hâli,
Başkasına gösterir hakikati,
Ne ben der o, ne kendini anlatır,
Ne gam taşır artık ne arzuyu.
Dünyadan bir adım geride yürür,
Fakat kalbi arşın eşiğindedir,
Kendini unutmak zor bilirim ki,
Bunu ancak arınmış gönül bilir.
Ey Rabbim, bize de nasip eyle,
Nefsimizin yüzünü göstermeyesin,
Gizle bizi kendi özümüzde sen,
Kul eyle ki yalnız sana dönelim.
5.0
100% (15)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz