Akşamdı
Kuşlar son kez döndüler göğü
Bir kedi mırladı sokağın köşesinde
Dünyanın bir yerinde beyazlığı attı gökyüzü
Karanlığın özgeçmişi derindi
Usulca uykuya daldı masumiyet

Bir ağaç gövdesinde
Oyuk aradım kendime
Adı saklambaçtı
Ve kolaydı kaybolmak
Gardırop ya da yatak yükü
Az kullanılan ardiye

Kırk iki basamaklı hayat öyküm
Bir ters iki düz örülürken
Merdivenden düşüşüm su arkına
Gül reçelli ekmeğim geldi aklıma
Çekim yasası testinden geçmiştim
Düşüncem tepetaklak

Sonra güzel günleri topladım
Oturup söyleştik bir ağaç kovuğunda
Karanlığı korkuttum yüreğimle
Kuru dalları yeşertti kuş cıvıltıları
Ağladım güldüm
Göğü tabak yaptım umuda

Akşamdı
Masamda çocuklar
Bir kovuktan taşan hatıralar
Yola dökülmeden
Gün
Öylece
yağdım

Paylaş:

22 Beğeni

+14 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (9)

5.0

100% (9)

Kovuk Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Kovuk şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Kovuk şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Sabitlendi Etkili Yorum

Destancı, @destanci

13.11.2025 23:03:10

şiirin iki ayağı vardır. bu yüzden insana benzer. insan yaşadıkça da şiir yaşayacaktır bu yüzden. ayaklardan biri imgeler diğeri duyarlılıktır.Sule hanımda bu duyarlılık fazladi ile var hatta kirilgan derecede şiirlerde gozlemledigimiz

Dosteli_, @dosteli

14.11.2025 13:08:52

5 puan verdi

İnsanız işte Ne yapıp edip içimizde o sığınakları taşıyoruz. Hüzün orada sevinç orada Atabildiklerimiz atamadıklarımız hepsi orada O kovuk bir süveyda mıdır şair? Kim bilir ?

hosoglu, @hosoglu

14.11.2025 12:26:45

5 puan verdi

Ben nasıl unuturum bir ömür yanar iken,
Sensiz geceler ayaz, buz olup donar iken,
Aşk her uçurttuğunda dalına konar iken,
Güller vuslat yolunda, kokular tende kaldı.

Etkili Yorum

GözyaşıÇiçeği, @gozyasicicegi

14.11.2025 02:51:18

5 puan verdi

Sevgili Üstat,
Satır satır dokunduğun gökyüzü,
Kırık dalları yeşerten bir cümle kadar canlı
Kovuklardan taşan hatıraları öylesine zarif topluyorsun ki,
Okurken hem gülümsüyor hem özlem duyuyorum
Ve itiraf etmeliyim:
Bir çocuğun meraklı bakışı kadar saf,
Ama bir bilgenin ironisi kadar keskin şiir yazmışsın
Tebrikler…
Kaleminin gölgesinde, akşamın rengi hâlâ duruyor.

Ve bil ki, her satırın bir pencere gibi açılıyor içime,
Üzerinde hafif bir rüzgâr esiyor;
Bazen çocukça bir merak, bazen bilgece bir gülümseme fısıldıyor bana.

Sen yazarken, zaman bile yavaşlıyor;
Kendi gündelik telaşını unutuveriyor,
Ve o an anlıyorum ki:
Şiir, sadece kelimelerden ibaret değilmiş,
Kırık dalları yeşerten bir nefes,
Kovuklardan taşan bir hayat ve
Akşamın gölgesinde saklanmış bir umutmuş…