günaydın,

sefillere günaydın olsun

bahara kananlara da

eline neşteri alana bir bakın

kan damlayan gözlerine de,



duvarda bir morluk belirdi

günaydın,

tüm dünya ve tünellerine günaydın olsun

otopsi başlasın

şair öldü ya,

açıp içini bakmak lazım şimdi,

açın şimdi,

deşin şimdi,

unutun lakin o kimdi,

nerede kalbi saklanmış idi,

unutun ve neşteri vurun şimdi,



yer, yurt, kurt ve duman

kurtların uğultusu altında gelişir zaman

ona ayak uyduramayan bacaklara

asla vermez allah iman

titrek bacaklara,

bol bol işemeler bizden,

titredikçe sarsılır,

ruhu bedeninden uzaklaşır,

ölüm ağacı yaşlanır da

tohumları daha bir genç olur;



balık öldü,

böcek öldü,

gönlüne kazınan yazı

kaz akıllara biraz vesile oldu

yaptı durdu,

duraksadığı anlara

teslim edildi,

hareket etmeden

berekete yeltendi

lanetlendiğini;

kör gecelerden öğrendi,



böylece kapatıldı beden,

çıkan organlar bir bir sarılıp götürüldü,

mumyalanmadan önce öğle güneşinde

ölüme terk edildi acımasızlarca,

dışarı çıkmak isteyen zavallı ruh

ateşe teslim artık

ne günahı vardı bir bedende

bu dünyaya atılmak, değil mi?



adalet mi yoksa

klarnet,

otopsi için vakit ayırtıldı,

öğrendiğini unuttuğunu da

daha sonra tekrar hatırladı..