1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
156
Okunma
Kimi zaman tuzlu bir nehir,
Sessizce yanaklardan süzülen.
Biriktirilmiş fırtınanın
Küçük, şeffaf damlası.
Konuşamadığın ne varsa,
Düğüm düğüm boğazına takılan,
Oradan kaçıp kurtulan bir çığlık.
Kelimesiz bir yakınma.
Bazen bir sevinç taşması,
Beklenmedik bir iyilik anında,
Kalbin sığdıramadığı minnet;
Bazen de yorgun bir veda.
Dipsiz bir kuyu değil belki ama,
Her damlasında bir hikaye saklı.
Kırık dökük, ama gerçek.
İnsana dair ne varsa.
En çok da umut bittiğinde gelir,
O son, sıcak, yakan akış.
Sonra toprağa düşen yağmur gibi,
Yine de bir şeyleri temizler.
Hüseyin TURHAL
5.0
100% (3)
Cevap Yaz