0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
50
Okunma
Parmak İzini
Şekilden şekile giren Ay,
Hilâl hâlin bir başka,
Dolunayda seven yürüyor Aşk’a,
Gel demen bir başka,
Git demen bir başka.
Ben de sayende döndüm Aşk’a,
Bir zerreydim, ateşinde kül oldum,
Her baktığımda nur yüzüne
Kendimi buldum, yok oldum.
Dolunay hâlinle aydınlandı gönlüm,
Her doğuşun bir “Hu” sesiyle indi içime.
Karanlık bir ben, ışığa karıştı,
Dönen ben, döndükçe sende eridi.
Kimi zaman doğuşunu seyrettim,
Kimi zaman batışını,
Her seferinde “Gel!” dedin,
Ben döndüm, yine sana yöneldim.
Her doğuşta bir perde kalktı,
Her batışta bir ben sustu.
Gözlerim aradı o parmak izini,
Sürdüm yüzümü o nura,
Belki bulurum o izde
Yaradan’ın yüzünü.
Ay, aşkın aynasıdır,
Her hâliyle kalbe zikr verir,
Her bakışında sevgiliyi gösterir.
Hem yol gösterir
Hemde sevgiliyi sevdirir
Döndükçe aşkı işliyor
