Kana kana içilir, altından ırmak akar,
Sen çağlayınca sevgi, âlem içinde âlem.
Kaçı seninle dolar, kah taşıp berrak akar,
Dilgûşa nefs ilinde âdem içinde âdem,
—Ey ol Vahdet-i Vücut, bu ilime kıl zemzem.

Yedi kez koştu Hacer, yanmış canın derdinde,
Yedinci secdesiyle benlik yiter virdinde,
İsmailce toprağa vuruluş, can yurdunda,
Dilgûşa sır çölünde, mahşer yerinden hikem,
—Ey ol Vahdet-i Vücut, bu çölüme kıl zemzem.

Aç, susuz, hem yuvasız, kulların çare arar,
Bir benlik kavgasında feryatlar arşa varır,
Tarih tekerrür eder, ibret izzeti yarar,
Dilgûşa kul elinde onulmayacak elem,
—Ey ol Vahdet-i Vücut, bu elime kıl zemzem.

Eyyub’un sabrı yandı, kemiği sardı yara,
Ne malı kaldı elde, ne evladından zira,
Son sözü yakarıştı, hikmet bildiği sıra,
Dilgûşa dert gelenle, şifanın kendi her dem,
—Ey ol Vahdet-i Vücut, bu gelene kıl zemzem.

Bugün de nice kullar, o dertle yatar kalkar,
Kalbe sirayet etmiş, dillerde isyan akar,
Bilmeyiz ki imtihan, kulun şu ahdine kâr,
Dilgûşa biz kulunda, Şafi isminden merhem,
—Ey ol Vahdet-i Vücut, bu kuluna kıl zemzem.

Dertler çekildi, sırrı örten, sırra erdiren,
Gelip geçti elimden, tutup Hakk’a verdiren,
Ne kelâmı yorduran, ne kalemi vardıran,
Dilgûşa söz bulanda, senden bir cümle, yüklem,
—Ey ol Vahdet-i Vücut, bu bulana kıl zemzem.

Ey Kaygusuz’dan gelen, bu Dilgûşa selamdır,
Mesut’a nasip olan, ne kalem ne kelamdır,
Yolda azık ne kârdır, ne ziyan, ne de gamdır.
Dilgûşa koyulanda, aşkla yürünen bir cem,
—Ey ol Vahdet-i Vücut, yol alana kıl zemzem.

Gönül Dostlarımızdan


Gel gönlünü verme şu yalan köhne dünyaya
Zevki sefadan geçip aşkla bağlan Mevla’ya
Başka gidiş yolu yok şol cenneti alaya
Dilgûşa Hakk ilmine , gönlü veren bir dirhem
-Ey ol Vahdet-i Vücut yol alana kıl zemzem.......Murat Meral’ e teşekkür ederim.

Ey Dilgûşa yolunda, nurdan bir kervan akar,
Gönül Zemzem’inden içen, âşık olur âlem.
Kâbe’de tavaf eder, aşk ile dolar taşar,
Dilgûşa aşk ilinde, âdem içinde âdem,
-Ey ol Vahdet-i Vücut bu aşka kıl zemzem.....Efsuni Kalem’ e teşekkür ederim.