Bugün
Nazarı birbirine değmeyen,
Rahmet de denilen,
Usul usul düşen,
Yağmur yağıyordu üzerine.

Baktım
Korunacak,
Saklanacak,
Ondan kaçacak
Bir yer,
Bir şey aradın durdun.

Yapma!

Dertlenmiş bir gönül misali,
Zerre zerre toplanıp
Bulutlanmanın,
Kararmanın;
Dolup, dolup
toprağa düşmenin,
Onu özümsemenin,
Kabul etmenin bile hakkı var.

Yapma!

Yağmurun ertesi güneşti,
Her sabah doğar,
Her akşam batardı.
Ziyası ayrı
Sıcaklığı ayrı
Başlı başına bir düzendi.

Güneş doğuyordu üzerine
Baktım
Örtecek,
Karartacak,
Onu gizleyecek
Bir şey
Bir perde aradın durdun.

Yapma!

Güneş,
Yağmurun getirdiği rahmeti
Eğrisiyle
Düzüyle
Yanlışıyla
Doğrusuyla
Ne şekilde olursa olsun
Lakin hakkıyla
Gün yüzüne çıkarmakla
Görevli memurdu.
Onu anlamanın bile hakkı var.
Anlamadın,

Anla!

Gün döner,
Gündönümü olur.
Mevsim değişir,
İlk bahar olur.
Nice güzellikler yeşerir,
Kır çiçekleri,
Isırgan otu,
Deve dikeni,
Dağ kekiği aşka gelir.

Bunca güzelliğin üzerine
Sana tatmin edecek,
Göze hoş gelecek,
Şifa olacak,
Ya da
Açlığını doyuracak
Bir yer
Bir zaman aradın durdun.
Bugünü çiğnedin geçtin.
Ezdiğin o günün bile hakkı var.

Yapma!

Bir derde muzdarip olunca
Derman sormadın.
Bir telaştır aldı gitti,
Sabretmeyi bilmedin.
Yaşamak için bir umut
Her zaman vardı,
SEN
Kalbini, can evini öldürdün.

Gerçekliğin içinde
Küçücük bir yalan uydurdun.
İnandırdın önce,
Sonra sen de inandın.
İnancın bile kul üzerinde hakkı var.

Yapma!

Kendini tanı, kendini bil!