İsteme Rabb’in bu aciz kulundan,
Ümidini kırar da üzülürsün.
Tutmam, tutamam o sıcak elinden
Korkarım kavurur da üzülürsün.

Veremez kırarsam, kahreder beni,
Rabb’im verdi Rabb’im alacak canı,
Verdiğiyle yetin diyemem seni
Odum yakar durur da üzülürsün.

Bel bağladıkların vurmuşsa yol ver,
Lafı geveleyip kurmuşsa yol ver,
Yüreğin sararıp durmuşsa yol ver,
Bir bakmışsın kurur da üzülürsün.

Bir daha tutmaya gör korkar elin,
Bir yangın başlar ki sarılır gönlün,
Solar o gül yüzün, tutulur dilin,
Yâd ettiğin vurur da üzülürsün.

Sevda bir kör kuyu Kenan ilinde,
Harlı ateşten dağ, serin kılanda,
Bir yolculuk kat, kat, Miraç bilende,
Can, görmeden varır da üzülürsün.

Sonra attılar ah çıkamam dersin,
Bir olup yaktılar kalkamam dersin,
Bir yol bu sonunu bakamam dersin,
İsyan edip yürür de üzülürsün.

Mesut’u seversen kulak ver sözü,
Dili lâl, haline nicedir razı,
Gönlünü açtıkça dost hârlar közü,
Dumanı savurur da üzülürsün.

Mesut Tütüncüler

Teşekkürler

Dikkat et ki düşmeyesin tongaya,
Yiğit bazen muhtaç olur yongaya,
Çıkış zordur, iniş zordur sarp kaya,
Tepe taklak düşmek var üzülürsün...Nurettin GÜLBEY