23
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1787
Okunma

sen!
küçük bir çocuğun lunapark özlemi
ve özgürlüğünde
yaşlı bir adamın alın çizgisi güzelliğinde
ve esaretinde
bir kadınsın...
gün boyu kovalarken rüzgarı
geceler boyu tükenişler var elimde kalan
ve sokak aralarında yiten umutlarım
kaldırımlara düşmüş
birer dondurma misali
ah İstanbul!
gözlerime sonsuz bir açlık sürdün
alabildiğine sözsüz şimdi yakınmalarım
ve isyan
bir hayat kadını artık yatağımda
gecede
matem havasında bir hüzün çalarken
dilsiz bir kadın hayallerimi çalar
ki söylediği her söz
daha da acı, daha da kördür
dudaklarının arasında sızlayan bir kalpte
bir umut daha ölür
içime dert olan
saramamak parmaklarını
kollarıma alamamak seni
ve öpememek ellerini...
kalbimi ellerine bırakmak değil
avuçlarını kalbime katmak istediğim
bir ömür var düşlerimde
bir ihtimal daha var dedirten...
Harun Sinan