Cennetten kovulan o tatlı meyve,
Gözüme göründü bir heves, bir şevk,
Kırmızısı candır, ekşisi bir zevk,
Kokusu yayılır, doldurur her evi.

Bağların içinde salınır durur,
Dalında o mahzun duruşu korur,
Görünce insanı hayale yorur,
Topraktan gelen bir hediyedir, nurdur.

Yanaklar misali al al yemişi,
Sevgilinin gülüşü, tatlı deyişi,
Dört mevsim beklenir onun gelişi,
Bilenler anlatsın bu hikâyeyi.

Yar elinden düşen bir yadigârsa,
Gönül yarasına bir tek çareyse,
Kısmetim olur mu, bir gün bana gelse,
Umutla beklerim, hayırla gelse.

Tazeyken çıtırlar, ağızda erir,
Sanki her lokması bir sır verir,
Sağlıktır, şifadır, bilene değer,
Yüzüme neşeyi, canıma serer.

Dost meclisinde ikram olur ki,
Muhabbet artırır, neşe dolur ki,
Yar aşkına bir dem vurulur ki,
Gönüller hoş olur, yüzler gülür ki.

Fani dünyada ararsın bir izi,
Unutma her şeyin var bir nedeni,
Aşık TURHAL söyler, dinle bu sözü:
Elma bir aynadır, gösterir özü.

Hüseyin TURHAL