Nereden geldin bilmiyorum
tarifsiz karanlığıma
Bir akşam güneşinde
yıkıntılarımdan kurtardıklarımı
paylaştırmaya çalışırken hayatıma

Bir rüyaya uyandım sanki
Sanki ak düşmemiş saçlarıma
yüzüme yıllar

Unuttuğum ne varsa
yeniden ezberledim seninle

Sonsuz göklere benziyordu gözlerin
Sevgiyle dolduruyordu her bir hücremi
baktıkça
Ellerin tıpkı güneşe benziyor
Tenimi ısıtıyordu
dokundukça

Oysa yetinirdim kendi boşluğumla
Yüreğime gömüp ölü arzularımı
gecelerin ateşinde demlerdim yalnızlığımı

Sorma içimden geçenleri
anlatamam
Öyle bir karmaşa ki, pervasız
Ne isteyebiliyor
ne vazgeçebiliyorum

Delice düşlerimin tereddütlü umutlarında
sönmemiş arzularımın avuntuları gibi
Betimi güç
İmkansız denecek kadar suç
Ve sahip olunması
bir ömüre ait sayılara ulaşamayacak kadar uç

Ahh yüreğimin alazı
Keşke dünleri koparabilsem takvimlerden
geri alabilsem zamanı

Direndim,çabaladım,yok saydım
Kopmaya çalıştıkça bağlandım
Uzaklaştıkça yakınlaştım
Yandım sönmek istedikçe

Bilsen bu kaçıncı savaş
Aklımla yüreğim arasında

"Yaş problemleri çözme " diyorsun ya
Ağırlığı önemsenmeyen
türdeş aynalardaki yaşımı görünce
gözlerimdeki her damla yaş
problem oluyor zaten

Düş’te kalsın düş’lerim
Galiba en iyisi
Uzaktan sevmek seni

Vazgeç
Vazgeç gönlüm...

Hayat ışığı

06.11.2025