Yine aylardan kasım
Koca bir yıl bitiyor
Yavaş yavaş kış hissettirir kendini
Ben yokluğunda üşüyorum
Sensizlik buz gibi vururken benliğime
Tenim sıcaklığına hasretken
Ben sensiz biçare
Aşkının haresinde
Kor olmuş yüreğimle
Yine darlardayım

Yine aylarda Kasım
Eylüle sevgi ayı dedim gelmedin
Gelip gözyaşımı silmedin
Karte katre aktın yüreğime
Yavaşça sızdın kanıma iliğime
Dedim eylülde gel okul yoluna
Vefasız güller soldu
Yapraklar sarardı
Gül bülbülün seranatlarına dayanamayıp
Açarken sonbaharda tomurcuğunu
Yeşilin her tonu sarıya çalarken
Benim ayrılık kaderim olurken
Ben eylülün aşk kokularında boğulurken
Çırpınırken yüreğim
Pencerem de yolunu gözlerken
Bu temiz sevdamla
Bekledim bekledim gelmedin

Yine aylardan Kasım
Ölüm sessizliği var içimde
Bir burukluk eziliyor yüreğim
Sanki tekliyor kalbim
Aşkın ukdesi içimde can çekişiyor
Ben sevemedim kasımı
Şimdi ekimi gönderirken
Hüznümün sessizliğiyle
Öksüz buruk yanık sözlerim
Doluydu gözlerim
Matem kokuyordu şiirlerim
Ayrılık doluydu dizelerim
Ben hep seninleyim
Kasımda Beyaz kardelenler açarken
İçimde gene umutlar yeşerir
Kışa hazırlanırken toprak
Ayazı çekerken içine
Ben senin kokunu çekeyim içime
Senin sevgin yüreğimde
Kasımda gel
Beyaz gelinlik örtülsün üstüme
Ya kefenim olsun
Ya düğünüm