Ben bir gülüm
Ben bir gül goncasıyım
Dalında masum
Açmayı bekleyen
Köklerim susuzluktan zayıf kalsada
Ben güçlü olmayı öğrendim
Bir sevenin dokunuşuyla

Ben bir gül goncasıyım
Sevmeyi bilene aşk olurum
Sevgiliye meşk
Açarım gönüllerde
Tutuşurum kan kırmızı renginle
Gül kokarım sevda kokarım
Bir Buse konar tenime
Çoştukça açarım

Ben bir gül goncasıyım
Hüzünde vardır fıtratımda
Ağlamakta
Şiir olurum sevdalara dize dize
Şarkı olurum buselik makamında
Mektup arasında kurur
ölümsüz anı olurum
Sevdanın şahidi

Ben bir gül goncasıyım
Kırmızı beyaz sarı pembe açarım
Belki mutluluk belki hüzün
Bir hastanın yatağının başucuna gelen
Bir demet gül
Baktıkça umudu anımsatan
Soğuk hastane odasını ısıtan
Yanına yoldaş olan

Ben bir gül goncasıyım
Siyah açmak istemem
siyah matem siyah hüzün
Hayatın gerçeği
Bir demet gül olacağım
Gösterişsiz sade
Çiğ damlaları olacak tenimde
Tıpkı gözyaşlarım gibi
Ağlayan sevgililerin elinde
Gidip bir mezar taşını süsleyeceğim
O gösterişli halimle
Tıpkı sevgiler gibi
Yavaş yavaş kuruyacağım
Yavaş yavaş solacağım
Boynumu büküp öleceğim
Veee yok olup kaybolacağım