0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
106
Okunma
belki ben ölmedim,
belki su beni unuttu,
belki de zamanı kandırdım .
Ya da o beni aldattı.
ama kim inanır bir saatin kalbine?
çünkü su, zamanı taşır ama anlatmaz
ben, anlatılamayanın çığlığıyım.
kardeşimin sesi değil bu,
babamın kelimeleri değil,
işte o, bütün gökyüzünü dolduran sis kafilesi.
birden her şey tersine akıyor:
nehrin yukarısına,
çocukluğun en karanlık sabahına,
bir ağacın gövdesinde sıkışmış
unutulmuş bir nefes kadar sessiz.
ben oradayım,
su değilim artık,
ama hâlâ ıslak,
hâlâ eksik,
Ben artık bir yas değilim...
5.0
100% (2)
