0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
84
Okunma
Buz keser ellerim, yoktur bir sıcak,
Sobada odun yok, bacadan akacak.
Gözlerim yollarda, umut bakacak,
Bu dert beni günden güne yıpratır.
Pazarın önünden geçerim sessiz,
Çocuklar ağlaşır, kaldı hep yersiz.
Karınlar aç kalır, gönüller öksüz,
Yoksulluk haneyi baştan yıktırır.
Zenginler görmez ki, bilmez bu derdi,
Dertli çalar isem, sanki kınardı.
Yazın sıcağında buz gibi terdi,
Paramız pulumuz hep elde yatır.
Yüreğim sızılar, her yudum suda,
Yaşamak zor olur bu kuru darda.
Ne vefa buldum ben ne de bir yarda,
Felek bizi hep geriye attırır.
Der Aşık TURHAL, halimiz budur,
Ne bir lokma aş var, ne de bir çadır.
Boynumuz eğik, bu dünya nadir,
Derdi veren elbet dermandır yetir.
Hüseyin TURHAL
5.0
100% (3)
