(Düz Yazı Şiir)

Aşk suyu... Sen, hayatın kurak topraklarına yeniden can veren, kaynağından hiç kesilmeyen o mucizevi nehirsin. Seni ilk tattığımda, dilime değen o ferahlık, ruhumun binlerce yıldır beklediği suskunluğu bozdu. O günden sonra, susuzluğum sadece seninle dindi.

Bu su, sadece berrak değil; o aynı zamanda derin. Yüzeyde gördüğüm sakinlik, altındaki o durdurulamaz akıntının gizemi. Bazen bir göl gibi durgunlaşır, içinde tüm gökyüzünü yansıtır. Bazen de taşarak, önündeki tüm setleri yıkar ve karşı konulamaz bir tutkuya dönüşür.

Seninle olan ilişkim, bu suyun döngüsü gibi. Bazen buharlaşıp gökyüzüne yükselir, özlem dolu bir bulut olur. Sonra tekrar yağmur olup iner, beni bütün tazeliğinle kucaklarsın. Her damla, bir anı, bir fısıltı; bir araya gelince, yaşayan bir hikayeye dönüşür.

Aşk suyu, beni arındıran ve temizleyen kaynaktır. Ne zaman yorgun düşsem, ne zaman kalbim tozla kaplansa, senin içine daldığım an yeniden doğarım. Biliyorum ki, bu suyun akışı durduğunda hayat da duracak. Bu yüzden, ben bu sonsuz kaynağın kenarında, her anımı şükranla içerek geçireceğim. Sen benim yaşam pınarım, en saf ve en gerçek ihtiyacımsın.

Hüseyin TURHAL