0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
53
Okunma
Dağlar.
Yeryüzünün göğe doğru attığı
En büyük çığlık.
Mavi ile yeşilin arasında
Donmuş,
Sonsuz bir sükûnet.
Her zirve,
Ulaşılmak için değil,
Sadece bakılmak için
Yükseltilmiş bir vaat.
Bulutlar eteğinde dinlenir,
Rüzgâr, doruklarda
En sert türküsünü söyler.
Taşları,
Zamandan daha yaşlı,
Her çizgi,
Büyük bir fırtınanın sessiz anısı.
Bir yalnızlık evi burası.
Uçurumlarda derinleşen,
Vadilerde yankılanan.
Dağlar;
Hayatın telaşından uzak,
İnsanın ne kadar küçük
Ve aynı zamanda ne kadar dirençli olduğunu
Fısıldayan,
Heybetli, dilsiz öğretmenler.
Hüseyin TURHAL
