GAZEL
Mahlas: Aşık TURHAL

Gönül tahtı yıkıldı, düştü yerden yere zel,
Hicranın oku vurdu, neş’emiz oldu gazel,
Ağlayan gözden akan yaş değil, bir seyel,
Aşkı kana boyandı, gönlümdeki kızıl gazel.

Yâr elinden içilen zehir, baldan tatlıdır,
Cânımdan geçmek dahi, bu yolda atlıdır,
Bu feryâdı duymayan kulak, taşdan katlıdır,
Aşkı kana boyandı, gönlümdeki kızıl gazel.

Sevda denilen derya, girdap oldu cana,
Boğdu bizi ahımız, yetişmedi bir mana,
Uğruna bin can versem, yine dönmem şana,
Aşkı kana boyandı, gönlümdeki kızıl gazel.

Ne kaldı elde, ne dilde bir tatlı kelam,
Yandı her bir hece, sustu kalem ve selam,
Bu dert ile düştük biz derde, bulamadık âm,
Aşkı kana boyandı, gönlümdeki kızıl gazel.

Kerbela oldu canım, susuz kaldı yüreğim,
Ayrılık badesini içti, dindi gereğim,
Böyle yazılmış bize, bilmem ne demeliğim,
Aşkı kana boyandı, gönlümdeki kızıl gazel.

O nazlı bakışlar, o şirin gülüşler hani?
Şimdi bir yara açtı ki, akıyor kanı canı,
Felek vurdu tokadı, dinlemez bu insanı,
Aşkı kana boyandı, gönlümdeki kızıl gazel.

Diyâr-ı gurbetteyim, Aşık TURHAL ismim,
Yâr için dökerim kanlı yaşı, budur resmim,
Kimi görse anlar ki, budur benim kısasım,
Aşkı kana boyandı, gönlümdeki kızıl gazel

Hüseyin TURHAL