0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
85
Okunma
Yüzün ki nur saçar, okşar bakışı,
Sanırsın yazılmış Fâtiha gibi.
Kaşların yay gibi, eğilmiş durur,
Yâsin ve Tâhâ’nın mânâsı gibi.
Her bir kirpiğinde gizlidir mana,
Bakınca gönlümü yakar Kur’an’dır.
O cemâlin sanki cennettir bize,
Gören âşıkların son durağıdır.
Dudağından damlar şifâdır, ab-ı Kevser,
İçenler ebedî huzura erer.
Sözlerin bin dertten gönlü temizler,
Aşkın pınarında nehirler içer.
O kalbinde yanar bir sır kandili,
Gizlemiş içinde o nûr-u Hakk’ı.
"Ene’l-Hakk" demiş de açmış özünü,
Sûfîlerin çektiği sırlar âhı.
TURHAL’ım der, bu güzellik eşsizdir,
Gönül aynasında görünür sâde.
Bu aşkın şerhi ne dildedir, ne elde,
Bulunmaz bu nîmet başka bir yerde.
Hüseyin TURHAL
