Dudaklarımda senin kimliğin kaldı kalalı
Ateşime rüzgar değsin istemedim
Kurumasın… Kimliğin için aylarca bekledim
Evvelce bir öykünün adını sormuştum
Keskin ve kararlı bir tutanakmış meğer
Ellerim terledi altına imzamı attım.

Her ikrama icazet huyum değildi
kaşları çatık ve aşka susamış bedeviydim belki
Ama ben kahveyi böyle bilmezdim
Senden önce dünyayı avucumun içinde sıkardım
Sarhoşluğumda geceyi dürüp
Gündüzün önüne atardım
Ama ben bir kaç dünya daha olsun istedim ki
Hepsini ayaklarının ucuna sereyim..

Anladım… Meğer Tanrı üzerimize dikmiş
Sevgi denen tozlu antikayı
Güneşten bir kaç ışık hediye etmiş
Aya ise bizi birbirimize kenetlemeyi emretmiş
Anladım… Etimizden başka hırkamız
Sevgimizden başka suyumuz kalmamış
O zaman gel kadehlerimizin içinde sevişelim
Her yudumladığın şarap için bir buse isterim,
boynumdan kimliğin eksik kalmasın sevgilim