Rüzgar yön verir
Söğüt dallarına eserken
Dans eder ritminde kavak ağacı

Vaktin kucağına doğarken gün
Seyrine doyum olmaz
Seher denilen o aşkdan alevin
Rengi oluverir de üstelik
Canlı cansız tüm nesnelerin

Ağustos böceği hala arsız
Elinde kemanıyla sokak çalgıcısı
Kaplumbağa taşırken
yükünü dünyanın
Ve hep aynıdır yenileni bu masalın
Kimse bilmez oysa
Uykudadır aklı hep tavşanın

Gün sonunda; güneş eğilir
Dinler dertlerini tabiatın
Son bir atımlık barut gibi
Mecalsiz kalıverir ardında gurubun

Tilki kurnazlığıyla övünürken
Aç kalınca da dövünür
Kelebekler hiç söylenmez
Bu güzelliğe biçilen
Bir kaç haftalık ömür müdür
Kurdun iki dişi arasında gider gelir
Mevlanın kuzuya sunduğu ömür

Ay devralırken nöbetini güneşten
Sazlıklara gölgeler düşer hafiften
Pervasızca siner rengi gecenin
Hapsine alıverir hepsini tüm renklerin

Vaktin kucağında dün olurken gün
Kaybolur gider ahengi günün
Nedense bu süreçten, benden başka
Kimsecikler de şikayetçi değil

Kar, buz, ayaz bu mevsimde
Olması gereken de bu
Cemreyi beklerken
Çekimser, ürkek bakışların
O gül yüzüne yansımış
Yüreğine nakışı Mevlanın

Bir kelebeğin kanat çırpışı
Bir goncanın açışı
Gözlerin tazecik bahar bahçe
Dilin lâl oluverince
kirpiklerin konuşur
Her dilde lehçe lehçe

Ahmet Haşim kızardı
Haliyle bu şiirimi okusa
Gün batımının o eşsiz güzelliğinin yanına
Yakıştıramazdı belki
Masal kahramanlarını da

Avuçlarımda bir yudum su
Beni mutlu eder varlığının avuntusu
Dudaklarımda adının ilk hecesi
Alfabenin son sesi
yüreğinin çarpıntısı
Ve bir o kadar narin, o kadar da nazenin
Haydi renk ver lütfen
Beklerken yüreğini yüreğim
Gönül kapının eşiğinde
Renk ver kor olup düşsün cemreler
Yüreğinin sıcaklığında
Kor olup düşsün cemreler
Yüreğimin dehlizlerine
Aşk’la...

Ahmet ŞAHİN
26.02.2019