Aşkın gözü kör , kulağı da sağırdır
Aşkı yaşayan bir pişman, bilmeyen
Bin pişman mıdır acaba...
Bilen nurunda yanar..
Bilmeyen konuşur , çamura yatar

Aşık olan ozan , çalar da söylermiş
Fil...karıncaya aşık olmuş...bir zaman
Bedenim iri olsa da gönlüm sendedir
Seni ben çok seviyorum işte
Karınca demiş , hani evimiz nerde

Fil iri sallanan kulaklarını göstermiş
Açılır , kapanır bu iki salıncakta yaşa..
O kadar güçlüyüm , ormanların kralıyım
Sesimde çok güzeldir şarkımda herkes titrer
Benim tahtırevanda kraliçe yaparım seni..

Karınca der.. aşk kibarlık , nezaket ister
Sende bu nezaket özveri var mı...acaba
Güllerle... Sinek böceklerle karşılar mısın beni..
Görüyorum güçlüsün ama bu sinek , böcekleri
Kıskanırım...senin sırtından, hiç inmiyor bu asalaklar..

Hayatım onlar senin çerezindir , sırtımın tabağında
Sen daha ne istiyorsun aşkım yok ederim her şeyi
Yer bitiririm asalakları bir kaç ayda ezer geçerim
Onların binlercesi gelirse ben ne yaparım sonra..
Sen koruyamazsın yerler beni , biter...benim kraliçeliğim

Sen bana mutluluğu değil ,ölümü yaşatırsın sonra
Aşk bu değil ,paramız olmasa da. Mutluluk nerde..
Dişlerimle kazarım, kazancımı ben avuçlarına sayarım..
En nadide çiçeği getirir sana hortumumla sunarım..
Beden ölçüleri dersen ,iğne , ipliğe dönerim .

Kilo veren kilo alırmış sonradan yer bitirirmiş her şeyi
Ben nazik karıncayım... Aşkın’dan ölüp ,biteni isterim...
Ismarlama aşkla bu devran dönmez , bu yollar bitmez..
Gerçek aşk, hiçbir zaman unutulmaz cenneti yaşatır AŞK..
Sen bilmezsin Fil kardeş seninle yaşanmaz , unutulmaz AŞK...!

FABL SANATIYLA BU ŞİİR YAZILMIŞTIR .