2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
123
Okunma
İçimde titriyor sonbahar,
sona ermiş çiçeklerin parıltısı.
Bitmek bilmeyen günler bir anda kapanıvermiş,
yeni mevsimlere kadar.
Dalından düşen yaprak nasıl kurumaya yüz tutar sanırdım?
Oysa terk edilen ben anladım,
her damla göz yaşımın kuruyan yaprağa nasıl can olduğunu.
Her gidişinle sorgusuz kalmıştı aslında fikirlerim:
Yeni bir umut mu vaat edecek günler,
yoksa tükenip gidecek mi bu saatler?
Tekrar eder mevsimler...
Yeni bahara kadar kalmış sahte gülüşler.
İki yüzlülük sanırdım oysa;
bu yolda biriktirilen günler ne ara kül olup gitti,
benden uzaklara?
5.0
100% (2)
Cevap Yaz