0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
102
Okunma
Bir an açar bahçede güller,
Dört mevsimi beklemez günler.
Sabah mı akşam mı dinlemez saatler,
Her gün döner mutlaka.
Kimi zaman özlem,
Kimi zaman vefa bekler uzaktan.
Sanki uykuya dalmış bir çiçek gibi
Yeniden uyanmayı bekler oldu geceler.
Farklı hissettirdi yokluğun,
Kendimi bilmez miyim?
Sanki tekrar arayışlara yönelecek kalbim,
Susar mı acaba, yoksa dinler mi bilemezdim.
İçimde çürüyen yalvarış seslerini duyurmak isterim,
Yalnız kalışımı haykırmak isterim sana;
Ama yoksun, ne fayda?
Ağlamak gelir içimden,
Ama çürüyen bir ağaca su vermek kadar
Saçma olurdu umutlarım.
5.0
100% (3)
