0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
154
Okunma
Bir rüzgâr eser içimde usulca,
Tozlu bir defter açılır ansızın.
Sayfalarında eski bir gül kurumuş,
Kokusu bile kalmış yarım yarım.
Bir pencere kenarında kalmış sesler,
Çocukluğumdan sarkan ip gibi ince.
Düşer gözlerime o eski günler,
Her biri bir damla, geceyle sence.
Anılar, susar ama yok olmazlar,
Bir bakışta canlanır birdenbire.
Bir kahkaha, bir sokak lambası,
Bir şarkı, yıllar öncesine sürer yine.
Ne çok şey birikir bir kalpte sessiz,
Konuşmaz ama dokunur derine.
Bir mendil, bir fotoğraf, bir mektup—
Sürükler insanı zaman denizine.
Ve biz, her gidişte biraz daha kalırız,
Her hatırlayışta yeniden yaşarız.
Anılar, ne geçmiş ne gelecek aslında,
Bir ömrü içimize işler, yavaşça.
Sinan Bayram
5.0
100% (4)
