0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
58
Okunma
Bir damla düşünce düştü geceye,
Sessizlik yankılandı içimde.
Evrenin kalbi mi attı,
Yoksa ben miydim titreşen?
Sonsuzluk ne kadar yakın,
Bir nefes kadar bazen,
Ama tutamazsın elinden
Çünkü zamanı yok tutulanın.
Kendime sordum: “Kimim ben?”
Bir düş müyüm Tanrı’nın gözünde,
Yoksa düş görenin kendisi mi
Gölgeye vuran gerçekte?
Taşlara yazılmış sözler okudum,
Hepsi farklı, hepsi aynı.
Bilgelik bazen bir çocuğun gözünde,
Bazen unutulmuş bir yalan gibi saklı.
Ve sonunda anladım,
Yanıtlar yok sorularda bile.
Yolculukmuş asıl sır,
Adımlarda büyür hakikat ile.
Sinan Bayram
